Fluksi i ndërtimit në kryeqytetin e Shqipërisë, Tiranë, po rrit shqetësime për një situatë të mundshme të fluskës në sektorin e pasurive të paluajtshme. Ekonomistët përdorin indikatorë të ndryshëm për të parashikuar mundësinë e një situate të shtimit në tregun e banesave. Një nga indikatorët kryesorë është rritja e sipërfaqes së ndërtuar në raport me rritjen e popullsisë. Të dhënat tregojnë se që nga viti 2016 deri në vitin e kaluar, janë dhënë leje ndërtimi për 6.485 milionë metër katrorë banesash në Tiranë, ose mesatarisht 925 mijë metër katrorë në vit. Kjo shifër tregon një rritje të dukshme të ndërtimit, që po tejkalon shumë më shpejt rritjen e popullsisë.
Indikatori tjetër është raporti midis rritjes së sektorit të ndërtimit dhe rritjes së Prodhimit Bruto Vendor (PBB). Në Shqipëri, ky raport ka shfaqur një ndryshim të dukshëm në vitet e fundit. Ndërsa ndërtimi ka rritur në shifra të mëdha, rritja e PBB-së ka qenë më e ulët. Ky hendek mes dy treguesve është një shenjë e mundshme të fluskës, sipas ekonomistëve.
Joseph Stiglitz, një ekonomist i njohur, ka propozuar një indikator të tretë që lidh çmimin e pasurive me forcën e bazuara ekonomike. Nëse çmimi i një aseti është më i lartë se sugjeron ekonomia, dhe blerësit vazhdojnë të blejnë me shpresën se çmimi do të vazhdojë të rritet, kjo mund të shënojë një situatë të fluskës.
Tiranë po përjeton këto indikatorë të rrezikut të mundshëm të fluskës. Rritja e ndërtimit është dukshëm më e shpejtë se rritja e popullsisë dhe PBB-së. Njëkohësisht, çmimet e banesave janë në nivele të larta në raport me fuqinë blerëse, ndërsa qytetarët vazhdojnë të blejnë me shpresën se çmimet do të vazhdojnë të rriten. Këto sinjale të rrezikut të fluskës shënojnë një situatë potenciale të pasurive të paluajtshme në kryeqytetin shqiptar.
